Από την κορυφή ενός ξερού δέντρου, το οποίο στέκεται στην άκρη ενός γκρεμού, ένα ζευγάρι φαλακρών αετών απολαμβάνει την πανοραμική θέα ενός μικρού νησιού στο Strait of Juan de Fuca, το οποίο βρίσκεται στην ακτογραμμή της πολιτείας Washington.
Εκεί χαμηλά ανάμεσα σε πυκνώσεις θάμνους υπάρχει ένας και μοναδικός κάτοικος, σχεδόν ερημίτης, ο Marty Bluewater, που τους παρακολουθεί μέσα από τα κυάλια του.
Τα τελευταία 50 χρόνια, το Protection Island National Wildlife Refuge είναι το ησυχαστήριό του. Έχει ένα σωρό αναμνήσεις εδώ. «Καλωσόρισε» έξι ελάφια που κολύμπησαν από την ηπειρωτική χώρα και πλέον μεγαλώνουν σαν κοπάδι, φιλοξένησε πέντε ζευγάρια χελιδόνια και γιόρτασε δύο γάμους, ο ένας ήταν ο δικός του.
O Marty Bluewater αγόρασε μία έκταση στο νησί το 1970, έναντι 7.000 δολαρίων.
Ο 72χρονος Marty Bluewater είναι ο μοναδικός κάτοικος το νησιού που έχει έκταση 370 στρέμματα και μήκος δύο μίλια. Το 1970 ορισμένοι τεχνοκράτες είχαν ονειρευτεί τη συγκεκριμένη περιοχή ως την ιδανική για να γίνει μία παραλιακή κοινότητα με αεροδιαδρόμους και μαρίνα για τα σκάφη. Οι πιλότοι μετέφεραν πολλούς αγοραστές για να αγοράσει ο καθένας το κομμάτι του και πράγματι εκείνη τη χρονική περίοδο πουλήθηκαν αρκετές εκτάσεις.
Ο ίδιος, 23 ετών το 1971, ερωτέυθηκε το νησί. Με βοήθεια των γονιών του απέκτησε μία έκταση γης με τιμή 7.000 δολάρια. «Μας έφεραν εδώ με το αεροπλάνο, μας έδωσαν χοτ ντογκς και μας πούλησαν αυτό το ονειρικό νησί. Οταν έρχεσαι εδώ νιώθεις πόσο μοναδικό είναι αυτό το μέρος. Βρίσκεται σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές του πλανήτη».
Το 1973, χρησιμοποιώντας υλικά που μεταφέρθηκαν με βάρκα από ένα κεντρικο μέρος, ξεκίνησε να κατασκευάζει μία μικρή ρουστίκ καλύβα με θέα στα δυτικά τα βουνά Olympic και νότια το Discovery Bay.
Φωτογραφία από το σπίτι του Marty, την στιγμή που κατασκευαζόταν το 1970.
Όμως δεν ήταν ο μοναδικός ο οποίος αγαπούσε το νησί. Ορισένες περιβαλλοντικές ομάδες «πολεμούσαν» την ανάπτυξη η οποία είχε κάνει την εμφάνισή της στο νησί. Κι αυτό γιατί θεωρούσαν ότι θα καταστρέψει των βιότοπο των θαλάσσιων πουλιών και ότι τα αυγά τους θα έπεφταν από τον γκρεμό, με αποτέλεσμα να διακοπεί απότομα η αναπαραγωγή πολλών ειδών πτηνών.
Ο Marty συμφώνησε ότι όντως το περιβάλλον πρέπει να προστατευτεί, αλλά επίσης έπρεπε να διατηρήσει και την περιουσία του. Αυτός και μία ομάδα ιδιοκτητών ξεκίνησαν τη δική τους «μάχη»…
Η οποία το 1982 κερδήθηκε, με αποτέλεσμα το Protection Island να ανακυρηχθεί σε εθνικό κατάφύγιο άγριας ζωής. Στους ιδιοκτήτες που ήδη είχαν αγοράσει γη τούς δόθηκε η ευκαιρία να χτίσουν σπίτια για 15 ή 25 χρόνια, ακόμη και για όλη τους τη ζωή.
Ο Marty Bluewater ήταν ο μοναδικός που επίλεξε τη δια βίου διαμονή στο νησί.
Το νησί είναι πλέον κλειστό για το κοινό και τα σκάφη που έρχονται εκεί θα πρέπει να έχουν ειδική άδεια και μάλιστα θα πρέπει να παραμείνουν 200 μέτρα μακριά από την ακτή.
Μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια και με τη βοήθεια των φίλων του, ο Marty έκανε ανακαινήσεις στο σπίτι του, το οποίο είναι ένα από τα έξι που έχουν παραμείνει στο νησί. Μία ξυλόσομπα καίει στη μέση της καμπίνας, με ξύλα που φέρνει ο ίδιο από την παραλία. Μία υποτυπώδης κουζίνα και ένας μικρός θερμοσίφωνας λειτουργεί με προπάνιο. Ρεύμα δεν υπάρχει!
Η απομόνωση δεν ενοχλεί τον Marty.
Οι φίλοι του Marty δεν τον ξεχνούν και πολλές φορές τον επισκέπτονται στο νησί.
Η απομόνωση δεν τον ενοχλεί. Οι φίλοι του τον επισκέπτονται αρκετές φορές κι έτσι η ώρα πολλές φορές περνάει ευχάριστα. «Νιώθεις ότι βρίσκεσαι χιλιάδες μίλια μακριά, αλλά σε 20 λεπτά μπορείς να βρεθείς στο λιμάνι του Townsend. H αγαπημένη του ασχολία είναι να φωτογραφίζει την άγρια ζωή του νησιού. Ολα αυτά τα χρόνια έχει δουλέψει σε θέσεις που αφορούσαν την προστασία του περιβάλλοντος, της πανίδας και της χλωρίδας. Γι’ αυτό και ξέρει τι πρέπει να κάνει.
Από την πρώτη ημέρα που πάτησε το πόδι του στο νησί, ήξερε πως είχε έναν και μοναδικό στόχο. Να σώσει αυτή τη γη από τους επίδοξους καταστροφείς και να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για να σώσει τις ζωές των χιλιάδων πουλιών που βρίσκουν καταφύγιο στην περιοχή. Και τα καταφέρνει μία χαρά.
Είναι ο φύλακας – άγγελός τους…
Mε πληροφορίες από New York Times Επεξεργασία Τριαντάφυλλος Χαραλάμπους
Φωτογραφίες: Ruth Fremson
