Ε νστικτώδεις αντιδράσεις επιβίωσης, οι στιγμές που το θύμα παρασύρεται από τον θύτη, όταν η χλωρίδα κοντράρει την πανίδα. Αυτές οι κορυφαίες φωτογραφίες του διαγωνισμού “Wildlife Photographer Of The Year“.
Η φωτογραφία που εστιάζει στη φύση μπορεί να αιχμαλωτίσει στον φακό της συμπεριφορές και αντιδράσεις – υποκινούμενες από το ένστικτο – ζώων και άγριων ζωντανών οργανισμών, τις οποίες συνήθως το ανθρώπινο μάτι αδυνατεί να συλλάβει. Χαρακτηριστικά που ενδεχομένως η ταχύτητα αντιδράσεως ξεπερνά την ικανότητα του αμφιβληστροειδή. Εκτός, όμως, από αυτό, μία έμπειρη φωτογραφική ματιά φωτίζει υπό ένα διαφορετικό πρίσμα σχέσεις, όπως του θύτη και του θηράματος, καθώς και τα αποτελέσματα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στα ζώα και τα ανθρώπινα υποκείμενα.
Αυτά ακριβώς τα στιγμιότυπα άγριας ζωής είναι οι λήψεις που κάθε χρόνο ξεχωρίζει ειδική επιτροπή αξιολόγησης για λογαριασμό του διαγωνισμού “Wildlife Photographer Of The Year“, ο οποίος διεξάγεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. Πριν από περίπου δέκα ημέρες, το Μουσείο δημοσιοποίησε τις φωτογραφίες εκείνες άγριας ζωής που ξεχώρισε ανακοινώνοντας ουσιαστικά τους τελικούς υποψήφιους για το μεγάλο βραβείο. Με μία φευγαλέα ματιά, την τελική λίστα απαρτίζουν λήψεις με ποικιλία, εκτεινόμενες από άγριες φάλαινες που κολυμπούν σε ορμητικά νερά έως βασίλισσες – μέλισσες οι οποίες προσεκτικά δημιουργούν την κυψέλη τους.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται;
Αν και απλά, τα βήματα της διαδικασίας απαιτούν χρόνο και στοχοπροσήλωση. Στη φετινή διοργάνωση, η διεθνής επιτροπή κριτών που καταρτίστηκε, κατέληξε από τις 49.957 συμμετοχές του διαγωνισμού σε 100 εικόνες που έλαβαν υψηλή διάκριση, επιλέγοντας μερικές από τις πιο δημιουργικές, πρωτότυπες και τεχνικά εντυπωσιακές συνθέσεις, οι οποίες αφηγούνται με ιδιαίτερη μαεστρία ιστορίες για τη διατήρηση της άγριας ζωής. Το μουσείο θα ανακοινώσει το μεγάλο βραβείο και τους νικητές των κατηγοριών του διαγωνισμού στις 10 Οκτωβρίου.
“Αντιμετωπίζουμε επείγουσες κρίσεις για τη βιοποικιλότητα και το κλίμα και η φωτογραφία είναι ένας ισχυρός καταλύτης για την αλλαγή“, αναφέρει σε δήλωσή του ο Doug Gurr, διευθυντής του μουσείου, στην προσπάθεια του να εξηγήσει το σκεπτικό πίσω από τις τελικές επιλογές του θεσμού.
Ο φετινός διαγωνισμός σηματοδοτεί την 59η τελετή του ετήσιου βραβείου. Μία συνοδευτική έκθεση με τις 100 καλύτερες εικόνες θα εγκαινιαστεί στο μουσείο στις 13 Οκτωβρίου. Αφού η έκθεση ολοκληρωθεί στις 30 Ιουνίου 2024, θα συνεχίσει την πορεία της σε ιδρύματα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο εξωτερικό.
Οι 10 φωτογραφίες – φαβορί για την τιμητική διάκριση
Μπορεί η λίστα για την ανάδειξη της καλύτερης φωτογραφίας άγριας φύσης να είναι μεγαλύτερη σε αριθμό, όμως, οι ειδικοί της τέχνης του φακού έχουν ήδη ξεχωρίσει δέκα λήψεις – με μία από τις παρακάτω να συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να αναδειχθεί σε καλύτερη.
Coral Connections | Alex Mustard
Δύο ημιδιαφανείς gobies-φαντάσματα κολυμπούν ανάμεσα στα κλαδιά ενός κοραλλιού βεντάλιας στο στενό Lembeh της Ινδονησίας. Ο φωτογράφος Alex Mustard, με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει “ιδιαίτερη αδυναμία” σε αυτά τα ψάρια, σύμφωνα με μια δεύτερη ανακοίνωση του μουσείου, γι’ αυτό και θέλησε να αποτυπώσει περισσότερα από ένα από αυτά τα ζωάκια σε μια μόνο εικόνα.
The Catwalk | Shashwat Harish
Μετά από ώρες αναμονής σε ένα όχημα, ο Harish, ο οποίος υπέβαλε αυτή τη φωτογραφία στην κατηγορία των φωτογράφων ηλικίας 11 έως 14 ετών, εντόπισε το ζώο. Άλλαξε γρήγορα φακούς και στη συνέχεια τράβηξε αυτή τη φωτογραφία με τη λεοπάρδαλη να κουλουριάζει την ουρά της και να κοιτάζει την κάμερα. Μία τρομερή λήψη.
Mushroom Magic | Agorastos Papatsanis
Με ένα προσεκτικό στήσιμο, ο Έλληνας φωτογράφος Αγοραστός Παπατσάνης απαθανάτισε τη στιγμή που ένα μανιτάρι απελευθέρωσε δισεκατομμύρια σπόρια. Συνήθως, αυτά τα μικροσκοπικά, μονοκύτταρα δοχεία γενετικού υλικού διασκορπίζονται κατά μήκος των ρευμάτων του αέρα. Αλλά ο Παπατσάνης έστησε ομπρέλες γύρω από τον μύκητα για να ελαχιστοποιήσει τον άνεμο. Με ένα φως, έναν ανακλαστήρα και μια προσεκτική γωνία λήψης, κατέγραψε αυτή τη σκηνή που λίγοι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν.
Slow Bison | Max Waugh
Οι βίσονες, οι οποίοι προηγουμένως εκτείνονταν ευρέως σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική, από την Αλάσκα έως το βόρειο Μεξικό, κυνηγήθηκαν σχεδόν μέχρι εξαφάνισης στα τέλη του 19ου αιώνα. Σήμερα, το είδος που ανακάμπτει διαχειρίζεται προσεκτικά και περιορίζεται σε ορισμένες περιφραγμένες περιοχές, σε πάρκα όπως το Yellowstone και το Εθνικό Πάρκο Grand Canyon ή σε φυλετικές εκτάσεις. Το κυνήγι εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως αμφιλεγόμενη πρακτική διαχείρισης για τα ογκώδη, εμβληματικά θηλαστικά.
The Face of the Persecuted | Neil Aldridge
Τα τελευταία εννέα χρόνια, ο νοτιοαφρικανός φωτογράφος Neil Aldridge προσπαθούσε να αποτυπώσει την τεταμένη σχέση ανάμεσα στους ανθρώπους και κόκκινες αλεπούδες στη Μεγάλη Βρετανία. Τα πλάσματα είναι “σε μεγάλο βαθμό κακοποιημένα” στη λαϊκή κουλτούρα με τη λήψη να απαδεικνύεται δύσκολη προς την υλοποίηση, όχι όμως ανέφικτη.
Mason Bee at Work | Solvin Zankl
Ο Γερμανός φωτογράφος Solvin Zankl παρακολούθησε αυτή τη δίχρωμη μέλισσα να κατασκευάζει τη φωλιά της σε ένα κέλυφος σαλιγκαριού. Η μέλισσα έφευγε επανειλημμένα και επέστρεφε στη φωλιά της με υλικά όπως χόρτα κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας. Όπως συνηθίζουν να κάνουν αυτά τα έντομα, χρησιμοποίησε ορόσημα για να απομνημονεύσει πού βρισκόταν η φωλιά της. Κάθε φορά που η μέλισσα έφευγε, ο Zankl πλησίαζε τον εξοπλισμό του πιο κοντά στη φωλιά. Μέχρι να περάσουν δύο ώρες, η μέλισσα χρησιμοποιούσε την κάμερα του φωτογράφου ως ορόσημο.
Coot on Ice | Zhai Zeyu
Ένα κοκοράκι ταλαντεύεται καθώς προσπαθεί να σταθεί όρθιο στην επιφάνεια μιας παγωμένης λίμνης ενώ προσπαθεί να πιάσει ένα ψάρι. Ο Zhai Zeyu, ένας νεαρός φωτογράφος από την Κίνα που υπέβαλε αυτή τη φωτογραφία στην κατηγορία 10 ετών και νεότερων, παρακολούθησε μια ομάδα από αυτά τα πουλιά να κινούνται αδέξια στην παγωμένη έκταση μέχρι να τραβήξει αυτή την άκρως ζωντανή λήψη.
Race for Life | Donglin Zhou
Όταν ο Κινέζος φωτογράφος Donglin Zhou εντόπισε αυτή τη λεοπάρδαλη του χιονιού να ορμά στο θήραμα, το ζώο που κυνηγούσε δεν ήταν αμέσως εμφανές. Ο Zhou υπέθεσε ότι το θύμα ήταν μια μαρμότα και όχι μια γάτα του Παλλάς, καθώς το ζώο “αναμειγνύονταν τόσο καλά με τους βράχους”, σύμφωνα με την ανακοίνωση. Η ανατροπή, όμως, ήταν γλυκιά και ίσως κερδοφόρα όσον αφορά τη διάκριση.
Firebirds | Elza Friedländer
Η Γερμανίδα φωτογράφος Elza Friedländer γνώριζε πως όταν ανάβει μια ελεγχόμενη φωτιά στο εθνικό καταφύγιο Maasai Mara της Κένυας, τα πουλιά έρχονται στο σημείο αναζητώντας ένα εύκολο γεύμα, καθώς τα μικρά θηράματα αποσυντονίζονται από την υψηλή θερμοκρασία. Σε αυτή τη λήψη, η Friedländer απαθανατίζει δύο λευκούς πελαργούς πίσω από την πυρκαγιά, με τις εμφανίσεις τους να είναι θολές καθώς η θερμότητα ξεφεύγει από τις φλόγες σε πρώτο πλάνο.
Possum’s Midnight Snack | Caitlin Henderson
Η αυστραλιανή φωτογράφος Caitlin Henderson παρατήρησε σημάδια ότι ένα ζώο έτρωγε έντομα στο μπαλκόνι της. “Υπήρχαν κεφάλια εδώ, φτερά εκεί”, αναφέρει η Henderson στην ανακοίνωσή της. Όταν κοίταξε έξω, εντόπισε ένα κοινό πόσουμ με βουρτσίσια ουρά να τρώει ένα τζιτζίκι στο περβάζι του παραθύρου της, κρατώντας ένα μωρό στη θήκη του. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
